Over Giuseppe Penone

Giuseppe Penone is beeldhouwer. Tussen 1960 en 1968 studeerde hij aan de Adacemia della Belle Arti in Turijn. Direct na afronden van de opleiding heeft hij daar zijn eerste solotentoonstelling.

Hij is een vertegenwoordiger van twee stromingen; land art en arte povera – de Italiaanse variant op het minimalisme, waar hij de jongste vertegenwoordiger van zou worden. Penone komt uit een boerenfamilie en werkte in zijn jonge jaren veel in de natuur. Bossen, riviertjes en prehistorische grotten kleurden zijn jeugd.

In zijn installaties en beelden zijn natuurlijke materialen een vanzelfsprekendheid. Zijn werk gaat over hoe de mens zich verhoudt tot de natuur, tot steen, hout, klei, bomen en planten. Hij interesseert zich voor het groeiproces, maar ook voor de meer spirituele kant van de natuur. Penone maakt keramische objecten en giet beelden in brons. Zijn beelden refereren aan de mystiek van de natuur: stroming, transformatie, groei en erosie. Veel van zijn werken tonen de vergankelijkheid van de mens.

Zijn iconische werken en ruimte vullende installaties wisselt hij af met intieme sculpturen en tekeningen. Vooral bomen nemen een bijzondere plaats in bij Penone, zowel als onderwerp als materiaal. Hij giet brons in boomschor, transformeert leer tot bast en legt jaarringen vast. Hij toont groeiprocessen die vaak onzichtbaar blijven voor het menselijk oog.

Penone nam deel aan verschillende edities van Documenta (Kassel, 1972, 1982, 1987 en 2012). In 2010 had Museum De Pont in Tilburg een overzichtstentoonstelling van Giuseppe Penone. Veel musea in binnen- en buitenland hebben zijn werk opgenomen in hun collecties.

In 2013 toonde ARTZUID Lo Spazio della Scultura (De ruimte van de beeldhouwkunst). Penone’s twee meter hoge sculptuur is als een boomstam, een tweehonderd jaar oude ceder in brons gegoten, voorzien van bijna willekeurige takken. Alsof hij de tijd heeft teruggedraaid.