Over Esther Jiskoot

Het beeld Clarad toont een wezen dat zich moeilijk laat categoriseren. In zijn houding schuilt zowel een verlangen naar contact en acceptatie als een afwerend gebaar dat afstand creëert. Deze tastende figuur roept, door zijn vorm en lichaamstaal, gevoelens van erbarmen en onschuld op. Het beeld spiegelt zich aan de omgeving, maar houdt die tegelijkertijd ook een spiegel voor. Esther Jiskoot creëert hybride vormen, die de relatie tussen lichaam en geest en de wereld waarin ze leven verkennen. Hun zinnelijke aura draagt ideeën over van kwetsbaarheid en zoektochten naar vitalisme. Mechanismen voor overleving, ondersteuning en ontwijking onthullen een drang om met leven en dood om te gaan en een vorm te vinden tussen oerinstincten en cultuur. Ze vormen vaak de kern van haar werk. Ze spreekt de toeschouwer aan op een intuïtief zintuiglijk niveau. Als beeldhouwster ligt haar interesse in de alarmerende pracht van het imperfecte als teken van menselijkheid en in open staan voor het onbekende.