Over Liesbeth Henderickx

Liesbeth Henderickx woont en werkt in Gent. Ze studeerde vrije kunsten aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten in Gent en volgde een postgraduaat aan het Hoger Instituut voor Schone Kunsten. In 2020 ontving ze het Bohuslän Stenstipendium in Zweden.

Henderickx laat zich inspireren door materiële bouwkunde en architecturale tendensen. In haar beelden maakt zij veelal gebruik van steen en beton en past ze traditionele technieken toe die langzaam en meditatief van aard zijn. Ze geniet van deze tegenstelling tussen het gebruik van een langzaam medium en een samenleving waarin elke seconde telt. Aanvankelijk was Henderickx geïnteresseerd in de idealen van het modernisme, wat zich vertaalde in betonnen constructies. Na verloop van tijd verschoof haar interesse naar steen, wat een verschuiving in haar werkproces veroorzaakte. Van belangstelling voor de idealen van het architectonisch modernisme naar ideeën over hoe we architectuur en het dagelijkse verkeer opnieuw kunnen verbinden met onze naaste omgeving. Het werd een zoektocht naar de waarden, betekenis en herkomst van bepaalde materialen die aanwezig zijn in het stadslandschap. Deze materialen worden toegepast in een landschap dat continu onderhevig is aan fysieke veranderingen als gevolg van vluchtige en architectonische trends. Daarom hebben ze daarom hun relatie verloren met de energie die uit de tastbare materie zelf komt, aldus Henderickx. Haar werk laat zich kenmerken als niet-demonstratief. Het is gebaseerd op het bewustzijn van materie. Ze probeert de kijker opnieuw te laten kijken, meer als een ecologische meditatie. Henderickx ziet sculptuur als een medium om de verhouding tussen lichaam, architectuur te benadrukken en deze autonoom in beeld te brengen. De processen die zij toepast om deze sculpturen te bedenken en te maken zijn ontleend aan handwerktradities die vaak worden toegeschreven aan hobbyisten. Henderickx breekt een lans voor deze technieken en patronen die juist een enorme mogelijkheid aan autonoom creatief denken herbergen.

Op ARTZUID presenteert Henderickx haar eindexamenwerken Kariatide en Hestia. In beide werken grijpt ze terug op de klassieke pilastervorm uit de tijd van de Egyptenaren en Grieken. De klassieke betekenis voor Kariatide is een vrouwenbeeld dat bouwkundig werd gebruikt als pilaar. Henderickx bevrijdt in haar Kariatide de vrouw en laat haar achterwege. De titel van de uit stenen opgebouwde sculptuur Hestia verwijst naar de godin van het huiselijke haardvuur, die gezelligheid en een geregelde samenleving wilde bevorderen.