Over Neo Rauch

Neo Rauch is onlosmakelijk verbonden met de Neue Leipziger Schule, waarin figuratie en surrealisme samenkomen. Een hybride wezen half man, half dier, gehuld in een uniform, sjokt voorwaarts, zijn blik gericht op de einder. In zijn handen sjouwt hij twee jerrycans mee. Hij kijkt ingetogen. Berustend misschien of beslist, alsof hij weet wat hem te doen staat. Nachhut heet het beeld, achterhoede. Kijken we hier naar een militair die de terugtocht dekt van zijn vluchtende landgenoten, op de loop voor naderend onheil, voor de vijand? Gebruikt hij de benzine die hij meetorst om de achtergelaten huizen in de brand te steken, verschroeide aarde zodat niets nuttigs overblijft voor de achtervolgende vijand? Nachhut is één van de weinige beelden van Neo Rauch en ARTZUID heeft de primeur in Nederland. Neo Rauch (Leipzig 1960) is vooral bekend als schilder.  De sculptuur ademt dezelfde vervreemdende sfeer als op zijn schilderijen: een figuur uit een onbestemde tijd, tussen geschiedenis en fictie. Het monumentale brons geeft hem gewicht, een ernst die je niet meteen doorgrondt. Net als bij Rauch’s doeken blijft de betekenis open: een beeld dat aanvoelt als een fragment uit een groter verhaal – maar welk verhaal?