Over Wang Keping

Wang Keping is een van de grondleggers van de hedendaagse Chinese kunst. Hij was een van de oprichters van de eerste non-conformistische kunstenaarsgroep, Xing Xing (De Sterren), die de basis vormde voor de avant-gardekunst in China en waartoe ook de inmiddels wereldberoemde kunstenaar Ai Wei Wei behoorde. In de Chinese culturele revolutie van de jaren zeventig speelde Wang Keping een sleutelrol met zijn houten sculpturen met een politieke lading, wat ertoe heeft geleid dat hij in 1984 naar Parijs vertrok, waar hij nog altijd woont.

De sculpturen van Wang Keping lijken een samensmelting te zijn van archeologische prehistorische vondsten vermengd met invloeden vanuit de  westerse beeldhouwkunst uit de twintigste eeuw. Zijn houten beelden worden gezien als een van de belangrijkste internationale bijdragen aan de hedendaagse beeldhouwkunst. In zijn werken verkent hij op ambachtelijke wijze en met ongekende toewijding alle mogelijkheden van het materiaal. Hij omschrijft zijn praktijk zelf als volgt: “Ik ben een beeldhouwer en ik schuur met mijn handen.” Zijn werk omarmt de eigenschappen van de diverse houtsoorten die de kunstenaar selecteert. Daarna volgt een esthetische en spirituele zoektocht geïnspireerd door onder meer de taoïstische filosofie en de oude beeldhouwwerken van de Han-dynastie, maar ook door de populaire kunst van het platteland van China.

Wang Keping zoekt naar de essentie van zijn onderwerpen, waarbinnen het menselijke lichaam een prominente plaats inneemt. De politieke boodschap uit zijn eerdere werken speelt in zijn recentere werk geen rol meer. De kunstenaar is nu vooral geïnteresseerd in de formele aspecten van zijn beelden. Hij snijdt delen van het menselijk lichaam als zwaar, rond en bolvormig en verdraait deze delen om herkenbare, maar toch vervormde vormen te creëren, zoals ook te zien is in zijn sculpturen Ressemblance en Renaissance. Hoewel de beelden van brons zijn, wijkt Wang niet af van de donkerbruine, gepolijste look van het hout en zijn de twee materialen nauwelijks van elkaar te onderscheiden.