Over Charlotte van Pallandt

Charlotte van Pallandt was schilder en beeldhouwer. Al in haar jeugd werden haar talenten ontdekt; ze kon heel goed tekenen, schilderen en pianospelen. Destijds lag voor een vrouw een carrière in de kunst niet voor de hand. Nadat haar huwelijk na vier jaar strandde, ging ze haar eigen weg en ging schilderen.

Dat zou ze blijven doen tot ze dertig was. Intussen raakte ze bevriend met de schilder Kees Verwey en in 1929 begon ze met beeldhouwen. Ze volgde daartoe onder meer een opleiding in Parijs. Ze specialiseerde zich in portretten en naakten.

In 1953 maakte ze een beeld van koningin Juliana en vijftien jaar later het bronzen beeld van koningin Wilhelmina. Dit staat voor Paleis Noordeinde in Den Haag en werd alom bekend. In1959 maakte ze Vruchtbaarheid, ter gelegenheid van de drooglegging van de oostkant van de Flevopolder.

Van Pallandt werkte veel met Truus Trompert als model. Zij speelde een belangrijke rol in haar oeuvre – van haar maakte Van Pallandt tekeningen en beelden. De beeldhouwer wordt gerekend tot de ‘Groep van figuratieve abstractie’.

Haar werd in 1980 de Singerprijs toegekend en in 1992 de Oeuvreprijs BKVB voor haar hele werk. Naar haar werd de Charlotte van Pallandt Prijs genoemd, een aanmoedigingsprijs voor jonge beeldhouwers.

Tijdens de zesde editie van ARTZUID (2019) waren twee beelden van Charlotte van Pallandt opgesteld. De Liggende Vrouwenfiguur en de Constructie Staande, die ze respectievelijk in 1964 en 1980 maakte.

In datzelfde jaar was in Museum De Fundatie (Zwolle) een overzichtstentoonstelling van Van Pallandt te zien, met meer dan honderd bruiklenen. Werken van Charlotte van Pallandt zijn te zien in onder andere het Rijksmuseum (Amsterdam), Centraal Museum (Utrecht), Kröller-Müller Museum (Otterlo) en Museum Boijmans van Beuningen (Rotterdam).

Charlotte van Pallandt overleed in 1997, bijna honderd jaar oud.