Over Constant Permeke

Constant Permeke was beeldhouwer, schilder en tekenaar. Zijn vader – landschapsschilder en restaurateur – gaf hem zijn eerste kunstlessen. Hij doorliep de Academie van Brugge en aansluitend die van Gent.

Permeke speelde een belangrijke rol in de kunstenaarskolonie Sint-Martens-Latem en groeide uit tot de belangrijkste vertegenwoordiger van het Vlaams expressionisme. Hij werd vooral bekend door zijn afbeeldingen van zeelui, vissers, hun vrouwen en landschappen.

In 1911 werd Permeke toegelaten tot de jaarlijkse Salon van Kunst en Heden in Antwerpen, wat erkenning bracht. In 1914 werd hij onder de wapenen geroepen, raakte zwaar gewond en werd naar het Verenigd Koninkrijk overgebracht. Hij zou er jaren blijven wonen en een gezin stichten.

Permeke ontwikkelde een eigen monumentale, expressieve schilderstijl. De menselijke figuur verscheen op de voorgrond. Hij bracht de verf dikker aan op het doek en zijn kleurpalet werd strenger: zwart, vaal grijs, groen en oker overheersten.

Hij ontdekte het kubisme en het constructivisme. Ontwikkelde vriendschappen die veel invloed zouden hebben op zijn leven en werk, onder meer met de beeldhouwer Oscar Jespers. Hij exposeerde in België, maar gaandeweg ook daarbuiten. In 1928 vestigde Permeke zich voorgoed in Jabbeke, wat een productieve periode inluidde.

Internationale erkenning kreeg hij in 1934 met deelname aan de Biënnale van Venetië. Drie jaar later ontpopte hij zich als beeldhouwer. Aanvankelijk was zijn stijl expressionistisch, gaandeweg meer gepolijst. De Tweede Wereldoorlog was een zwarte periode voor Permeke, zowel persoonlijk als artistiek.

Tijdens de tweede editie van ARTZUID (2011) was Permeke’s beeld Marie-Lou te zien, wat hij maakte in 1935.

Constant Permeke overleed in 1952. Conform zijn wens werden zijn atelier en woonhuis opengesteld als museum.