āDe reden dat ik oorspronkelijk een spiegel gebruikte, was dat Jimmy Carter ecologisch-vriendelijk wilde zijn, en besloot dat het gebruik van een eenrichtingsspiegel op grote kantoorgebouwen de kosten voor airconditioning zou verlagen. (…) Het was ook een alibi voor het bedrijf, omdat ze het oppervlak van hun enorme gebouwen kunnen identificeren met het landschap.ā
Naam: Dan Graham
Geboren: Verenigde Staten, 1942
ARTZUID editie(s): ARTZUID 2019Ā
Social Media: Facebook
Over Dan Graham
Dan Graham is beeldhouwer, beeldend kunstenaar, architect, schrijver en criticus. Hij groeide op in New Jersey en leidde in 1964-65 de John Daniels Gallery in New York. Daar voerde hij de eerste onemanshow van Sol LeWitt op en organiseerde groepstentoonstellingen met werken van generatiegenoten Donald Judd, Dan Flavin en Dara Birnbaum.
In die tijd beschouwde Graham zich meer als schrijver-kunstenaar en publiceerde essays en recensies over muziek, beeldende kunst en tv-shows. Zijn werk richt zich vaak op culturele fenomenen en is veelzijdig in uitvoering: fotografie, video, glas- en spiegelstructuren en performances.
Waarnemingen en de psychologische processen daaromheen hebben van meet af aan zijn belangstelling. Hoe nemen individuen hun omgeving waar? De etalage is een vaak terugkerend thema; de ruit werkt als een reflectiescherm. We zien niet alleen begerenswaardige objecten, maar ook onszelf in de flauwe spiegeling. Een verdubbeling die op een onbewust niveau door werkt. Lichaam en geest, binnen- en buitenwereld, privƩ en publiek lopen door elkaar heen. Er ontstaat een spel van toe-eigening en onteigening, van bezit en bezetenheid.
Een kunstwerk is voor Graham een manier om jezelf te ervaren. In de jaren 70 deed de spiegel zijn intrede in zijn werk. Over de wereld staan zijn glazen paviljoens. Enerzijds zijn deze geĆÆnspireerd op klassieke garden follies en anderzijds op eigentijdse architectuur.
Het paviljoen Play Pen for Play Pals is opgetrokken uit staal, glas en spiegels en tijdens ARTZUID in 2019 prominent aanwezig. Het dwingt ons om op een andere manier naar elkaar en onze omgeving te kijken.