“De meeste mensen ontwijken wat ze als bedreigend of onbekend ervaren. Door zulke dingen juist wél te doen stel je jezelf open voor nieuwe ervaringen. We hoopten met onze performances ons publiek ook door die opening te duwen.”
Naam: Marina Abramović
Geboren: Servië, 1946
ARTZUID editie(s): ARTZUID 2013
Meer over Marina Abramović
Marina Abramović studeerde van 1965 tot 1970 aan de Academie voor Schone Kunsten in Belgrado, en daarna nog twee jaar in Zagreb. Ze houdt zich vanaf het begin vooral bezig met performance en videokunst.
Van 1976 tot 1988 werkte ze samen met de kunstenaar Ulay (Frank Uwe Laysiepen, 1943-2020), met wie ze ook samenleefde. Het doorstaan van langdurige lichamelijke pijn was onderdeel van hun werk en zij stelden hun fysieke of mentale uithoudingsvermogen op de proef. Zo lijkt de opname van Breathing in – Breathing Out (1977) op het eerste gezicht op een intieme kus. Maar hun neuzen zitten dicht met sigarettenfilters, waardoor ze negentien minuten lang elkaars adem in moeten ademen. In hun laatste performance liepen ze elkaar tegemoet over de Chinese Muur, waar ze elkaar na drie maanden troffen. Het was de bedoeling dat ze met elkaar zouden trouwen, maar The Great Wall Walk kreeg een ander staartje. In plaats van te huwen, nemen ze definitief afscheid van elkaar.
In 1982 en 1992 neemt Abramović deel aan de Documenta 7 en 9. Deze vijfjaarlijkse wereldtentoonstelling in Kassel, wordt sinds 1955 beschouwd als de belangrijkste expositie voor hedendaagse kunst.
In 2010 vond in het MoMA (Museum of Modern Art) in New York een grote retrospectieve solotentoonstelling plaats. In de performance The Artist is Present zat Abramović gedurende drie maanden zes dagen per week op een stoel aan een tafel. De bezoeker kon plaats nemen op een stoel tegenover haar. Deze mocht haar aankijken, maar niet met haar praten of haar aanraken. Hoogtepunt was het bezoek van Ulay, die onverwachts tegenover haar ging zitten. Ze hadden elkaar 23 jaar niet meer gezien. Abramović had de blikken van duizenden doorstaan en was daar niet of nauwelijks door geraakt. Nu was ze zichtbaar aangedaan en geëmotioneerd. Na enige tijd besluit ze hem ondanks de strenge regels van haar performance een minuut lang de handen te reiken.