Over Nancy Rubins

Nancy Rubins is beeldhouwer en installatiekunstenaar. Ze studeerde aan het College of Art van het Maryland Institute in Baltimore en aan de Universiteit van Californië. Daar werkte ze voornamelijk met klei en creëerde iglo-achtige objecten van modder, beton en stro.

Ze vermeed de karakteristieke duurzaamheid van keramiek, omdat ze haar beelden bleef demonteren en afpellen. Haar werken Mud Slip, Army-Surplus Canvas en Used Cups from Coffee Machine (1974) bestonden uit gevonden voorwerpen en natte klei. Zolang de klein nat bleef, bestond het werk.

Rubins’ sculpturen bestaan voornamelijk uit ‘bloeiende’ arrangementen van grote, stijve objecten als televisies, kampeerwagens, bouwaanhangers, verwarmingselementen, vliegtuigonderdelen en allerhande soorten vaartuigen.

In 1980 kreeg Rubins opdracht voor een eerste openbare installatie. Big Bil-Bored, dat was opgebouwd uit verschillende afgedankte apparaten werd een controversieel kunstwerk. In een radiopeiling werd het sculptuur gekozen tot ‘lelijkste beeld in Chicago’. Dit nam niet weg dat volgende opdrachten zouden volgen.

Nancy Rubins werd bekend met haar grootse sculpturen, niet zelden duizenden kilo’s zwaar. Heel lang gebruikte ze afgedankte vliegtuigonderdelen. Geen hout, maar duurzamer materialen als aluminium, composieten en glasvezel. Eind jaren 80 begon ze te werken met afgedankte matrassen, die ze tot kolossale taarten omvormde. Na de eeuwwisseling maakten de matrassen plaats voor boten en afgedankte speeltoestellen.

Rubins vertegenwoordigde de Verenigde Staten tijdens de Biënnale van Venetië in 1993. Veel musea voor moderne en hedendaagse kunst in Europa en de Verenigde Staten toonden haar werk.

ARTZUID toonde in 2019 haar Agrifauna Delicata I, een wervelwind, een uitbarsting van vogels en herten, die door een onbekende kracht in de lucht worden gestuwd.