Over Neslon Carrilho

Nelson Carrilho verhuisde naar Nederland toen hij elf was. Hij studeerde in 1980 af aan de Utrechtse kunstacademie Artibus. Hij ontwikkelde een kritisch oog voor de maatschappij en becommentarieert op een humoristische manier sociale wantoestanden. Zijn beelden zijn vaak figuratief en gebaseerd op traditionele elementen die hun wortels in Afrika en de Caraïben hebben.

In Carrilho’s beelden is soms bijtende humor aanwezig, maar ook poëzie. Daarmee relativeert hij de duistere kanten van het menselijk karakter. De wereldpolitiek volgt hij met een argwanend oog. Hij neemt waar, kan geen invloed uitoefenen, maar geeft in zijn beelden commentaar. Het werk van Nelson Carrilho gaat ook over bevrijding en ontroering, macht en onmacht, recht en onrecht.

Carrilho´s maatschappelijke betrokkenheid blijkt uit zijn werken die zowel in Nederland als in Curaçao een plaats in de openbare ruimte kregen. Het naamloze, bronzen beeld op de berg Arrarat op Curaçao is een krachtig vier meter hoge figuur, gekroond als het ware met universele symbolen, zoals water, vis en wiel. Het beeld gaat als één bonk kracht het gevecht aan met de enorme ruimte eromheen.

In het Amsterdamse Vondelpark staat Mama Baranka, een groot beeld dat hij maakte naar aanleiding van de moord op de zwarte jongen Kerwin Duinmeijer door een skinhead. In het Westerpark, ook in de hoofdstad, staat het beeld Dragers van Verre, een symbool voor de multiculturele stad. Het heeft als thema de constante verplaatsing van mensen van continent naar continent.

Deze Dragers van Verre (1989) stond net als The Other Face op ARTZUID 2021. Laatstgenoemde beeld maakte Carrilho in 2021 voor de reeks leeglopende Zuid-Italiaanse dorpen, waar de huisvesting van vluchtelingen op groot verzet stuit. Het beeld maakte hij op verzoek van het gemeentebestuur van een van de bergdorpen.