Over Roberto Tjon A Meeuw

Roberto Tjon A Meeuw is schilder en beeldhouwer; autodidact. Voordat hij deuren en luiken ging beschilderen was hij militair en loodgieter. Tegenwoordig maakt hij werk van afval; voor hem een middel om zijn boodschap uit te dragen dat we beter op de natuur moeten passen. Bekend werd hij met zijn fatu bangi (dikke banken) uitvergrote banken van restmaterialen die hij langs de kant van de weg vindt.

De banken zijn bedoeld om op te relaxen, bij te praten en om naar voorbijgangers te kijken. Door hun groteske uitvergroting zijn ze ook te beschouwen als sculpturen. De fatu bangi stonden eerst in Rotterdam, op uitnodiging van het Centrum Beeldende Kunsten aldaar, voordat ze in 2010 naar Amsterdam verhuisden. In 2011 waren ze te zien tijdens ARTZUID. Na de zomer verhuisden ze definitief naar Amsterdam-Zuidoost.

De fatu bangi zijn afgeleid van houtsnijwerk van de Marrons en van het vlechtwerk van Surinaamse stoelen. In het Saamaka museum in de binnenlanden van Suriname, bij het dorp Pikin Slee aan de bovenloop van de Surinamerivier, staat een van Tjon A Meeuws wachters. De Saramakaners leven gescheiden: mannen en vrouwen in eigen hutten. Het museum besteedt aandacht aan de leefwereld van de vrouw, man en het kind.

Tjon A Meeuw staat voor een samenwerking tussen Nederland en Suriname. Beide landen kunnen van elkaar leren: Suriname kan niet goed omgaan met het regenwoud en Nederland volgens hem niet met de geavanceerde technologie. Zijn rol is die van boodschapper van goed nieuws.