Over Tirzo Martha

Tirzo Martha is beeldhouwer en performance kunstenaar. Hij werd geboren, woont en werkt op Curaçao. Daar studeerde hij aan de Academi di Arte Korsou, daarna aan de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht en Frans Molenaars modeschool. In 1991 keerde hij terug aar Curaçao.

Zijn humanitaire en sociale engagement is de drijfveer om zijn werk te maken. Martha werkt samen met uiteenlopende gemeenschappen en maatschappelijke groepen. In 2006 richtte hij samen met David Bade het Instituto Buena Bista (IBB) op, een vooropleiding voor jongeren van 14 tot 25 jaar die daarna naar een kunstacademie of andere vervolgopleiding kunnen gaan. Met David Bade werkte hij ook samen aan het project Look at me now, deel van de slavernijtentoonstelling in het Rijksmuseum in 2021. Ze nodigden bezoekers uit om samen tien nieuwe werken te maken, gebaseerd op verhalen uit de expositie.

Voor het 25-jarig ambtsjubileum van Koningin Beatrix ontwierp Martha vijf- en tien guldenmunten voor de Nederlandse Antillen. In 2019 werd Martha de Wilhelminaring toegekend, de tweejaarlijkse oeuvreprijs voor een toonaangevende beeldhouwkunst. Aan deze prijs was een expositie verbonden in het Codamuseum en de opdracht voor een werk in het Sprengenpark in Apeldoorn. Het werk, Overcoming Ourselves In Order To Overcome, kwam tot stand in samenwerking met negen inwoners van de stad.

Speciaal voor ARTZUID 2021 maakte Tirzo Martha The Interpretation and Identification of the Meaning of Life, een grote installatie die het menselijk tekort en onvermogen symboliseert. Voor ARTZUID 2023 werkte hij samen met kunstenaar en vriend David Bade aan het werk Another Blòki in the Wall.

ARTZUID 2025 toont het beeld Zonder titel uit de serie Chronisch Monochroom, die Martha maakte na verblijven in verschillende ziekenhuizen. Die overwegend witte interieurs inspireerden hem tot assemblages waarin dat wit overheerst. Weliswaar gebruikt hij hier weer de materialen die hij altijd al gebruikt in zijn sculpturen, maar toch oogt dit beeld compacter en meer ingetogen. Het is een stapeling van stenen blokjes, bouwlampen, een autoband, gipsen ledematen van een ezel en een gespleten zuil. Daarmee ontstaat een spannende sculptuur met een overtuigende aanwezigheid en karakter. Tirzo Martha groeide op bij zijn grootvader op Curaçao. Door zijn betrokkenheid bij de situatie op het eiland kon zijn kunst niet anders dan geëngageerd worden. Dit uit zich in zijn assemblages zelf en ook in het samenwerken met publiek. Veel beelden creëert hij met anderen waarbij hij de beleving van die anderen belangrijker vindt dan zijn persoonlijke expressie. Uit zijn werk spreekt het plezier van een kind dat ongehinderd door conventies en kennis kan vormgeven. Het is volkomen vrij en vitaal. In 2019 won hij de Nederlandse oeuvreprijs voor de beeldhouwkunst, de Wilhelminaring.