Over Antoine Poncet

Antoine Poncet is beeldhouwer. Zoon van een Zwitserse schilder en kleinzoon (van moederskant) van een Franse schilder. Zijn beeldhouwopleiding genoot hij de laatste jaren van de oorlog in Lausanne. Met een Franse staatsbeurs kon hij de opleiding in Parijs voltooien, bij Ossip Zadkine. Van 1953 tot 1955 werkte hij in het atelier van Hans Arp en maakte kennis met vakgenoten als Henri Laurens en Constantin Brâncusi.

Poncet kreeg in 1965 een grote opdracht van de verzamelaar Nathan Cummins; hij maakte achttien marmeren beelden. Deze opdracht stelde hem in staat te werken in het atelier van Carlo Nicoli in de marmergroeve van Carrara.

In 1952 nam Poncet deel aan de Salon de la Jeune Sculpture, de Salon des Réalités Nouvelles en de Salon de Mai. In 1956 werd hij uitgenodigd voor de Biënnale van Venetië en had datzelfde jaar zijn eerste expositie in Parijs. Antoine Poncet nam deel aan veel exposities, onder andere in 1961 en 1965 aan de Biënnale Middelheim (Antwerpen).

Antoine Poncet werd verschillende keren onderscheiden; in 1957 al ontving hij de beeldhouwprijs Prix André Susse. In 1996 kreeg hij de Prix de l’Hermitage in Lausanne. Ook als jurylid en op andere wijzen is hij geïnstitutionaliseerd. Zo was hij in 1960 lid van de jury van de Prix Bourdelle en is hij lid van de afdeling sculptuur van de Académie des Beaux-Arts, Chevalier de l’Ordre National du Mêrite en Officier dans l’Ordre des Palmes académiques.

Zijn werk, gecreëerd in de traditie van Arp en Brâncusi, met organische vormen, bevindt zich in de collectie van veel musea en beeldenparken, alsook in de openbare ruimte van steden in Europa, de Verenigde Staten en Japan.

Poncets sculptuur Translucide, een bronzen beeld van bescheiden omvang, was te zien tijdens de eerste editie van ARTZUID, in 2009. Net als veel van Poncets andere beeldhouwwerken zit in dit beeld veel beweging. In 2019 was wederom een werk van Poncet te zien op ARTZUID, ditmaal Cristaille.