Over Hubert Kiecol

Hubert Kiecol is beeldhouwer en graficus; hij werd opgeleid aan de Werkkunstschule en de Hochschule für bildende Künste in Hamburg en is sinds 1993 hoogleraar aan de Staatlichen Kunstakademie Düsseldorf.

Begin jaren 80 bleek al dat Kiecols artistieke opvattingen verschilden van de minimalistische ideeën van de generatie voor hem. Sculptuur was bij Carl Andre of Donald Judd autonoom en sprak de toeschouwer niet aan. Metaforen en associaties werden als verwerpelijk beschouwd. Kiecol daarentegen laat het onderzoek naar de vele associaties aan de kijker over.

Zijn beelden en grafisch werk hebben een duidelijke vormentaal, met basisvormen en materialen uit de architectuur. Zo maakt hij objecten van beton, hout en staal. Deze worden door zorgvuldige beslissingen over de schaal en gebruik makend van vervreemdingsprocessen als het ware uit het dagelijks leven verlost. Er ontstaat een gespannen relatie met de omgeving.

Kiecols vocabulaire beweegt zich tussen kunst en architectuur. Hij maakt gebruik van alledaagse dingen als trappen, ramen en huizen. Het beeld Bundesbank, dat hij speciaal voor de ARTZUID 2015 editie maakte, toont zijn heldere vormentaal. Met achttien betonnen platen maakte hij negen dozen boven op elkaar. Het ging een relatie aan met de omgeving, maar was tegelijkertijd volkomen autonoom.

Vanaf 1981 exposeert hij, solo en in groepsverband. Aanvankelijk in Duitsland, sinds 1988 ook daarbuiten. De grote kunstmusea in Europa en de Verenigde Staten hebben Kiecols werk, waaronder het Museum voor Hedendaagse Kunst (Antwerpen), Museum für Gegenwart (Berlijn), Fonds National d’art contemporain, De Défense (Parijs) en Fondació Miro (Barcelona).