Over Jan Snoeck

Jan Snoeck was beeldhouwer. Hij werd geboren in Rotterdam, waar zijn vader een winkel had in schrijf-, schilder- en tekenbenodigdheden. De kelder stond er vol met tonnetjes verf in de primaire kleuren rood, geel en blauw. Die maakten op de kleine Jan een onuitwisbare indruk. Na het bombardement op zijn woonplaats in mei 1040 verhuisde het gezin naar Scheveningen en daarna naar Den Haag. Daar volgde Jan de Vrije en de Koninklijke Academie.

In 1953 vertrok hij voor een jaar naar Parijs, waar hij in de leer ging in het atelier van Ossip Zadkine, wiens beeld Verwoest Stad in datzelfde jaar werd geplaatst in Rotterdam.

Aanvankelijk maakte Snoeck beelden uit steen, hout, metaal en brons. Later werkte hij vooral in keramiek en klei. Kenmerkend is zijn gebruik van vrolijke, primaire kleuren. De meeste beelden hebben mensen als onderwerp. Omdat veel van zijn monumentale buitensculpturen niet in een oven pasten, metselde hij na het bakproces de onderdelen op elkaar. Veel van Snoecks monumentale werk is zowel in Nederland als in het buitenland te zien.

Werk van Snoeck bevindt zich in de collecties van prominente musea, zoals het Stedelijk Museum in Amsterdam, het Kunstmuseum in Den Haag, Boijmans Van Beuningen in Rotterdam, het Frans Hals in Haarlem en het Princessehof in Leeuwarden.

In 2007 was van Jan Snoeck een retrospectief te zien in Museum Beelden aan Zee ter gelegenheid van zijn tachtigste verjaardag. Tijdens de opening van deze expositie De goddelijke aardwormen, werd hij benoemd tot Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw.

Uit 1967 dateert het vijfdelige werk Untitled dat tijdens ARTZUID in 2021 te zien was onder de oude bomen op de Minervalaan. De objecten zijn van beton en betegeld met keramiek. Het is een totemgroep, die doet denken aan bomkoppen. Maar deze stralen geen dood en verderf uit, integendeel. Snoeck strooide zijn leven lang met kleuren die het kwaad op grote afstand houden.