Over Wim Delvoye

Wim Delvoye is beeldhouwer, performer en videokunstenaar. Hij werd in Gent opgeleid en vertegenwoordigde in 1990 België op de Biënnale in Venetië. Twee jaar later toonde hij op Documenta IX (Kassel) varkens, die hij met hulp van een dierenarts onder narcose tatoeëerde. In 2003 werden zijn varkens evenwel geweerd op de poëziezomer in Watou.

Delvoyes werk combineert belangstelling voor ambachtelijkheid met productieprocessen die niet direct verband houden met kunst. Zijn Caterpillar # 5 die op ARTZUID 2011 stond, is daarvan een kenmerkend voorbeeld. Niet zelden spelen ironie en banaliteit een rol. Provocatie gaat hij niet uit de weg, maar tegelijkertijd presenteert hij zijn werk als zeer serieus en leiden zijn creaties tot discussies. Hij was deelnemer aan ARTZUID 2019 en in 2023 neemt hij deel met Untitled, de bekende cementmolen in gotische vorm.

Hij speelt met ‘hoge’ en ‘lage’ cultuur en vermengt maatschappelijke ordeningen en klassen met elkaar. Betekenissen en associaties blijken vaak niet wat ze lijken. Het varken – van oudsher een slim dier – is verworden tot een product voor de vleesindustrie. Een bleekroze evenknie van de mens, een boegbeeld van stompzinnigheid.

Zijn Cloaca fabriceert anonieme drollen, het is een metafoor van het scheppen zelf en is tegelijk de relativering ervan. Het gaat Delvoye meer om de maatschappelijke vragen dan om de vorm van het werk. Kunst moet shockeren.

Delvoyes werk is opgenomen in collecties van grote kunstmusea. In 2008 kocht hij op een openbare veiling Corroy-le-Chateau, een kasteel om er een museum voor eigentijdse kunst in te richten. Het is hier echter niet van gekomen. Later kocht hij een kasteel in Melle, waar hij in conflict kwam met overheden over bouw- en milieuovertredingen. En verzette zich tegen de komst van windturbines rond de buitenplaats.