Over Nel van Lith

Nadat Van Lith op haar veertiende met haar moeder een beeldhouwatelier bezoekt en daar de geur van natte klei opsnuift, besluit ze beeldhouwer te worden. Ze volgt een opleiding aan de Rijksakademie waar ze les krijgt van Piet Esser. Nel van Lith wordt vroeg weduwe en stond er met vijf kinderen alleen voor. Een zware opgave; beeldhouwen kan ze slechts als de kinderen naar school zijn en met tussenpozen. Desondanks slaagt ze erin een heel oeuvre van abstracte en figuratieve beelden in steen en brons te creëren voor de openbare ruimte. Het gewone leven en alles wat daarbij hoort vormde haar inspiratiebron. Net als het leven zelf zijn haar beelden steeds anders al naar gelang het standpunt vanwaar je hen bekijkt. ‘Eerst maakte ik alle vormen rond. Op een gegeven moment dacht ik het leven is hard en scherp ik ga het niet meer afronden.’ Haar werk kan niet anders dan persoonlijk expressie zijn, het moet eruit. Zoals een vulkaan een deel van het binnenste van de aarde uitbraakt, zo is de beeldhouwer een uitlaat van het binnenste van de mensen, stelde ze later. Het beeld De Beeldhouwer staat volgens Van Lith symbool voor haar leven: ’Mallen maken in de douche in de nacht als de kinderen op bed lagen.’ Het kan bijna niet anders of dit is een zelfportret.